Yok Oluş

Ve işte el sallayan yabancılar görüyordum şimdi. Yabancıların da olduğu yere yabancıydım. Ben gömmüştüm kendimi. Gözlerim kapalı, ama açıktı. Benim yanımdan geçen, ama beni görmeyen insanlar vardı. Karanlığın içinden çıkıp gelen hayatlar geçiyordu önümden. Bulutların şekli gibiydi gördüklerim. Savurgan bir rüzgâr vardı. El sallıyordun geçenlere, kendimi istiyordum.

Kavram savaşına girmiştim. Gözlerini açtı derin uykusundan ve bana merhaba dedi. Nerede olduğumu bilmiyordum. Konuşmalarımı anlamıyordum. Herkesin suç işlediği yerdeydim. Suçsuzların da suçlu olduğu. Akan nehirler gördüm hayatta, dokunuşları gördüm, yok oluşları… Derinde ve karanlıkta, kalabalık bir nefesin üflendiği yerdeyim. Yok oluşları bütünüyle yaşıyordum…