Bilindiği üzere 22 Kasım 2008 tarihinde şiddetli lodostan dolayı bir önceki Karaköy İskelesi sulara batmıştı. O zamanları az çok hatırlayanlar vardır elbet. O batan iskele de yukarıda fotoğrafını gördüğümüz yapı gibi dik bir şekilde iskeleden denize uzanıyordu ve yüksekti.
22 Kasım 2008 tarihindeki bu iskele hasarının ardından orada geçici olarak yani 10 sene boyunca gördüğümüz metal iskele kullanılmaya başlandı. Söz konusu bu geçici iskele de aşağıda gördüğümüz fotoğraftaki gibi suda yüzen bir metal yapıydı. Ancak bu metal iskeleyi karaya bağlayan ve adına 'baba' denilen bağlantıların 5 Mart 2018 tarihinde kopması sonucu bu iskele de kullanılamaz hale gelmişti.
Yaklaşık 10 sene boyunca kullanılan bu metal geçici iskele için turnike bölümü ve bekleme salonu haliyle karadan içeri girmiş, kaldırım tarafını biraz küçültmüştü. Ancak iyi olan yönü Galata Köprüsü'nden boğaza doğru bakanların manzarasını açmış olmasıydı. Oradaki mekanların görüş açısını arttırmıştı. Bunu da unutmamak gerek.
KARAKÖY İSKELESİ'NİN BİRAZ DAHA GEÇMİŞİ HAKKINDA
Karaköy'deki bu iskelenin biraz daha geçmişine gideyim. Şu an getirilen yeni yüzen iskele artık 29 Mayıs 2018'den itibaren işletmeye açılacak denildi. Önceki geçici metal iskele 2008 yılında getirilmişti. Yine 2008'de lodostan dolayı batan eski iskele ise 1984 yılında hizmete girmiş. Hatta bir kaynakta okumuştum, hatırladığım kadarıyla o zamanlar yaşanan bir kazada 3 ya da 4 kişi Karaköy İskelesi'nde yaşanan bir aksaklıktan dolayı hayatını kaybetmiş. O kaynağı eğer bulabilirsem olayın nedeni, tarihini ve -sanırım isim de veriyordu- ölenlerin bilgisini verebilirim. Ayrıca getirilen bu yeni iskelenin eskisine, 1984 yapımı olana daha çok benzediğini de belirtmek isterim yukarıda bahsettiğim gibi...
Buradan biraz şunu anlıyoruz; oturmamış anlık değişimlerle yapılan çalışmalar pek istikrarlı olamamış ne yazık ki. Umarız ki bu son değişim ile bir devamlıklık sağlanır. Bilinmelidir ki İstanbul kadar değerli bir şehir varken elimizde onu pek kullanamıyoruz. Güzelliğini ortaya çıkarıp fark edemiyoruz. Ne yazık ki! Ve öyle kısa zamanlarda öyle kısa değişimleri görüyoruz ki bellek kendi değerlerini bile unutur oluyor.
İstanbul gibi bir şehir var ve bunu gerektiği gibi yaşayamıyoruz. Yaşanmışlığa her yönüyle dahil olan şehrin alışılagelen her parçası kayıp gidiyor bellekten. Anıları bile kısa süreli... Bu kadar hızlı koşmaya, bu kadar çabuk değişime ayak uydurmak zorunda olmak şehir insanını yorabiliyor. Elbette sadece Karaköy'den dolayı değil, buradaki örnek üzerinden koca bir şehrin değişiminden dolayı...
Belki tüm dünyada böyle, belki gerçekten gerekli şeyler, belki başka bir şey... Ama ne olursa olsun bellek yitimi, hızlı bir akış, yetişemediğin anı çöplüğü vs. Alışılagelene sanki her seferinde bir şey olacakmış gibi. Alışması zor, olanın bırakılması zor. Yok olanın ise telafisi...
Ben de fotoğraf makinemle bir zamanlar durduk yere çekerdim bir şeyleri. Karaköy İskelesi'ni de çok defa çekmişim. Artık bu bilinçle de hareket etmek gerekiyor. Her an her şeyin değiştiği şu şehirde, "bir fotoğrafı bile yok" dememek adına çekilen herhangi bir fotoğraf, kısa süre sonra belge haline gelebiliyor. Bu yüzden alakasız zamanlarda alakasız şeylerin görüntüsünü alıyorum. Karaköy İskelesi de onlardan biriydi.
Yazıyı sadece Karaköy İskelesi olarak değil, bir şehir değişimi, kısa süreli değişimlerin etkisi olarak da düşünebilirsiniz. Bir bellek yitimi belki... Halen tasarımını değiştirmediğim bu blogda, 2018 yılının ilk yazısı da bu içerik oldu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder