Orman, o ve ben. Kediler ve ölü tavuklar. Görünürde ikimizin arabası var, ama ben onunkindeyim. Yeşillik. Uluyan, gözü dönmüş köpekler; fakat bizi görünce yumuşayan köpekler. Hava karanlık hep. Beraber bir yere giderken, karanlıktan önümüzü göremeyiş. El fenerim, cılız ışığı var. Çalılıklar önümüzü kapatan. Gittiğimiz yerde ölü canlılar. Bu da neyin nesi? Nerden çıktı bunlar ki, aklımda dolaşmaya başladı. Çözemedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder