Bu üç kitabın yazarı, müzikle uğraşan sanatçılarımız. Üçü de birbirini iyi bilir aslında. Gökalp Baykal, Bob Dylan derken, geçmişten geçerek onu anlatıyor bize. Albümlerini, kendi kişisel düşüncelerini anlatıyor. Cenk Taner de efsane kitap Andıran Otu ile yaşamdan, çok şeyden bahsediyor; içsel bir yolculuğa çıkarıyor ve düşündürüyor bizi. Demirhan Baylan ise, deneme yazılarıyla müzik piyasasından, müzik yapısından, anılarından ve sektörel düzenden kendince kurduğu benzetmelerle, çılgın tariflerle bize sesleniyor.
Şu anda piyasada zor bulunabilecek kitaplardır bunlar. İçeriklerine girmiyorum bu yazıda, belki daha sonra. Görsel olarak bu üç kitabı yan yana görmek şimdilik yeterli bana göre. Daha önceki yazımda kurduğum bağlantılarda adı geçen ve kitabı olan biri daha var: Kargo grubundan tanıdığımız Mehmet Şenol Şişli kitapları. Ancak bu kitaplar bende mevcut olmadığından ne yazık ki bu fotoğrafta yoklar. Onun da adını vereyim eksik olmasın.
Ancak kendimce bir not düşmeliyim ki bu insanlar, popüler kültür altında gördüğümüz insanlardan çok çok farklı insanlar. Onlar gibi sadece mikrofonu eline alıp dım tıs sesi ile bir şeyler söylemiyorlar. Bir alt kültür içindeler. Yazıyorlar. Çalıyorlar. Söylüyorlar. Her şeyden önce üretiyorlar. İnsanlara bir şeyler katıyorlar; kimi zaman yol gösteriyorlar. Bunca çirkinliğin arasında gerçekten iyi olan şeylerin olduğunu hatırlatıyorlar.
Bu isimler sadece bir örnek. Benim için önemli bir örnek. Yoksa herkesin bu tarz beğenileri vardır elbet. Olmalı da. Sanatçı üretir. Sanatçı bir şeyler katar. İşte bu bahsettiğim insanlar da bunları yapıyorlar. Hepsi, bütünün içinde yer alan, bütünü oluşturan gerçek parçalar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder