Biriken Tebessümler

Ve bir gün açtı gözlerini. İçimden çıkmanın hevesini yaşıyordu. Bu, onun için bir değişimin ilk heyecanlarıydı. Tebessümü derinden akıyordu gölüne. Aktığı gölün derinliklerinden, mutluluğu yansıyordu yüzüne. Bu tebessümlerle gölünün içinde biriken mutluluğu, çabasının sonucuydu. Ben varken, bana biriktirdiği gibi, şimdi de benim yer almadığım dünyası için biriktiriyordu tebessümlerini. Benden kurtulmuştu, yeni bir akış yolu vardı…

Ama durum içimden kaçmaya gelmeden önce, içinde sakladıkları yine onun parçalarıydı. Birikti… Bu parçalar ona zarar verdi ilk zamanlarında. Dokunmaya başladı, acıttı. Zaman içinde sevgisini sakladı, söylemedi; sadece biriktirdi. İki taraf da söylemedi aslında; ama biriktiren sadece oydu. Bu durum içindekileri daha da güçlendirdi. Gölünde biriktirdi hep.

Soğukta, gölün derinliklerindeydi. Ama zamanla yüzeye çıkmaya başladı biriktirdikleri. Sıcağa gidiyordu. Biriktikçe, daha sıcağa… Çünkü yer kalmamıştı derinlerde. Her şeyini gölde biriktirdikçe, bu birikim, suyun soğuk derinliklerinden gün yüzüne çıkmak durumundaydı. Hiç bırakılmayacak kadar mutlu, ama aynı zamanda hep derinden bir sızı duyulacak kadar hüzünlü birikimdi. Çıkmayandı… Sonunda da başarılı oldu, birikimleri karşılığını bulmuştu benden.

Balmumundan bir sevgisi vardı. Isınmaktan koktu hep. Bu yüzden soğuktu. Devam edebilmek için durumunu korumalıydı. Isındığında eriyip gidecekti. Tebessümleri ile derinden akmaya devam etti sürekli. Artık içindekiler de birikiyordu. Derinlerde yer kalmamıştı. Biriken tebessümleri, derinliklerinden gün ışığına kadar çıktı. Savunması buydu. Savunması, onu dengede tuttuğunu düşündüğü tebessümleriydi. Varlığını devam ettiren dengeydi. Terazide dengeyi bozdu mu, tekrar eski haline gelmesi hiç kolay değildi. Varlığı terazideydi.

Tebessümleri gölün diplerinden çok yükseklere kadar birikti. Denge bozulmuştu. Giderek artan sıcaklıkta, o da ısınıyordu. Birikti ve derinlerden yükseldi. Bakışları eriyip akan sevgisinin cankurtaranıydı. Kim bilebilirdi ki, cankurtaranın da kurtulamayacağını…

Ve bir gün açtı gözlerini. İçimden çıkmanın hevesini yaşıyordu…