Bundan yıllar önce gazetede bir araştırmanın haberini okumuştum. Dikkatimi çekmişti. Bu yazı, İngiltere’de ‘8.000 kadın ve 8.000 erkeğin en çok ağladıkları yirmi film’ üzerine yapılan bir araştırmaydı. Gazetenin o kısmını kesmiştim. O zamanlar küçüktüm, böyle kestiklerimi yapıştırdığım bir defter vardı. Kestiğim kupürleri deftere yapıştırdım ve bu filmleri izlemek üzere aramaya başladım sağda solda. Yıl 2005 ya da 2006 olmalı. Eh, internet henüz o zamanlar böyle yaygın değil çevremde.
Artık bu tarz filmler ilgi odaklarımın biraz arkasında kalmış olsa da hatırı sayılır çevreleri vardır dünya genelinde. Hatta başı da çekerler diyebilirim. O zamanlar küçüktüm tabi ve istediklerime değil de bana sunulanlara bakıyordum.
Zamanla bu filmleri bulmaya, izlemeye başladım. Aradan yıllar, yıllar geçti, o zamanlardan beri bu liste, izlemem gereken filmlerin ana damarını oluşturdu. Geçen yıllar içinde okuduğum okullar değişmiş, bu sefer tam sinemanın içine girmiştim, ama bu listedeki filmler hep izlemem gereken filmler olarak kaldı. Bu filmlerin hepsini hâlâ izlememiş olsam da, bu araştırmada adı geçen filmlerin çoğunun kült filmler olduğu, bir gerçeklik olarak hep karşıma çıktı.
Yazı hangi gazetede ve hangi tarihte yayınlanmış, bunu yazmamışım; ama hâlâ duruyorlar ve görüntüleri var artık en azından. Bu yazılanlardan araştırmaya bakıldığında insanların duygularına hitap eden –özellikle olumsuz sonlu ve hüzün içerikli- filmler olduğu görülür. Düşünsel filmler diyemeyiz. Filmler de -duygusal yönün etkisi olabilir- gerçekten çok güzel filmler. Hepsinden tek tek burada bahsetmeyeceğim ama, sinema tarihinde önemli yerler edinmiş kült filmler olmuştur çoğu. Şimdi ben burada şunu merak ediyorum, düşünsel filmler mi yoksa duygusal filmler mi daha etkili oluyor? Düşünsel filmlerin içindeki duygusallıkla, klasik duygusal bağlamdaki filmlerin içindeki düşünselliği kıyaslarsak ön plâna hangisi çıkar, hangisi etkili olur?
Tabii ki burada bireyin filme bakış açısının önemli olduğu ortaya çıkar, kimisi düşünsel, kimisi duygulara hitap eden klasik duygusal filmlerden hoşlanır. Ama burada daha salt ve herkesi içine alabilecek bir etkilemeden bahsediyorum. Bu listede düşünsellik içeren filmler yok mu, elbette var. Bu film listesi, ağlanan filmler üzerine yapılan araştırmanın sonucu olarak duygunun ağırlıkta olduğu filmler sonuçta. Ve çoğu da kült filmdir. Düşünsel kült filmler ile duygusal kült filmlere bakıldığında duygusal olanın –bireyin bakışını unutmadan- daha etkili olduğu görülür.
Düşünsel filmlerden daha çok hoşlanan biri olarak derim ki, etkileyici film tanımlamasında; sonu hüzün dolu, insanın duygusal yönlerini yöneten başarılı bir film örneği neden olmasın! Hem izlerken çok düşündürmeden rahatlatmayı, hem de duygu verişiyle insanın içine işlemeyi başaran filmler gerçekten etkili filmler olabilir. Duygusal filmlerin, -yine de bireysel bakışı unutmadan- düşünsel bağlamdaki filmlere göre şansları hep yüksektir. Bu, o filmlerin “gerçek güzel film” olmasını sağlayabilir.
Listenin yararından bahsedecek olursam, İngiltere’de yapılan bu araştırma, benim çok küçükken iyi filmler izlemem için de bir neden oldu. Eski TRT’nin yayınladığı filmler arasında bu listedekilerden de vardı. Ben de bu listeyi yıllar sonra yazmak istedim. Faydasının olacağını düşünüyorum. Bu listede benim çokça kült filmim var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder